ด้านผู้เรียน การบ้านเป็นแบบฝึกที่สำคัญสำหรับเด็กดังนี้

1. ฝึกการจำ

2. ฝึกความเป็นเอกเทศและความรับผิดชอบ

3. ฝึกการบริหารเวลา

4. ฝึกนิสัยการเรียน

5. สร้างเจตคติการเรียนว่าเกิด ณ ที่ใดก็ได้ไม่ใช่เฉพาะที่โรงเรียน

6. เพิ่มศักยภาพการเรียนรู้ของเด็ก

7. พัฒนาทักษะการเรียนรู้

ด้านผู้ปกครอง การบ้านเป็นงานหนึ่งที่ผู้ปกครองสามารถใช้ประโยชน์ได้หลากหลายกล่าวคือ

1. ผู้ปกครองสามารถใช้การบ้านเป็นเครื่องมือตรวจสอบคุณภาพการศึกษาของโรงเรียนได้ โดยพิจารณาจากความยากง่ายของการบ้าน ความเหมาะสมและคุณภาพการบ้าน

2. การทำการบ้านทำให้ผู้ปกครองได้ใกล้ชิดกับเด็ก ซึ่งเป็นการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างเด็กกับผู้ปกครอง

3. สร้างความสัมพันธ์ระหว่างบ้านและโรงเรียน การบ้านที่มีคุณค่าจะสร้างให้ผู้ปกครองมีเจตคติที่ดีต่อโรงเรียนและการเรียนการสอนที่โรงเรียน ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างผู้ปกครองกับครูดีขึ้น (No Child Left Behind,2003 : Website, home 3)

ด้านครู แท้จริงการบ้านไม่ใช่งานของเด็ก แต่เป็นงานของครู ที่ครูจะต้องออกแบบและวางแผนให้สอดคล้องกับบทเรียนที่ครูสอน การบ้านสำคัญกับครูดังนี้

1. ครูสามารถติดตามประสิทธิภาพการสอนของครูจากความสามารถในการทำการบ้านของเด็ก

2. การบ้านจะเป็นเครื่องมือของครูในการวินิจฉัยจุดอ่อนจุดแข็งของเด็กในวิชาที่ครูสอน

3. การบ้านเป็นการทบทวนความรู้ที่ครูสอน หรือเป็นการย้ำบทเรียนที่จะทำให้เด็กมีความเข้าใจบทเรียนที่เรียนมากขึ้น

4. การบ้านทำให้เด็กมีขอบเขตการเรียนรู้ที่กว้างขวาง สร้างนิสัยการค้นคว้าและหาความสนใจของตนในวิชาที่เรียน

     1. การบ้านแบบฝึกหัด เป็นการบ้านที่มีจุดประสงค์เพื่อให้เด็กได้ฝึกทักษะให้เกิดความรู้ความเข้าใจแจ่มชัดขึ้น โดยเฉพาะการเรียนรู้เรื่องใหม่ๆ เช่น สูตรคณิตศาสตร์ใหม่ที่นักเรียนต้องฝึกทำความเข้าใจเพิ่มขึ้น

     2. การบ้านเตรียมเรียน เป็นการบ้านที่มอบหมายให้ไปศึกษา เพื่อเตรียมตัวในการเรียนในบทต่อๆ ไป งานที่มอบหมายจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับสาระที่ต้องเรียนในชั้นเรียนเป็นกิจกรรมเพื่อเตรียมความพร้อมในกิจกรรมที่จะต้องทำในชั้นเรียน

     3. การบ้านขยายการเรียนรู้ เป็นการบ้านที่มอบหมายให้เด็กประยุกต์ทักษะสู่สถานการณ์ใหม่ๆ มักเป็นโครงการระยะยาวต่อเนื่อง แต่สัมพันธ์คู่ขนานไปกับงานในชั้นเรียน ตัวอย่างเช่น โครงการงานวิทยาศาสตร์ภาคนิพนธ์ เป็นต้น

     4. การบ้านบูรณาการ เป็นการบ้านที่เด็กจะต้องประยุกต์ทักษะต่างๆ เข้าด้วยกันในการทำงานที่ได้รับมอบหมาย ตัวอย่างเช่น โครงการวิทยาศาสตร์ การเขียนสร้างสรรค์ การรายงานหนังสือ เป็นต้น

   1. ชื่อวิชา เรื่องที่ให้ศึกษา และจุดประสงค์ของการบ้านที่ให้ทำครั้งนั้น

   2. คำสั่งหรือคำชี้แจงเกี่ยวกับกระบวนวิธีการของการบ้าน ระยะเวลากำหนดส่ง 

   3. โจทย์การบ้านที่ชัดเจน

   4. มีสมุดบันทึกการบ้าน และแผนทำการบ้าน

   5. ลักษณะของการบ้าน การบ้านเป็นงานนอกเวลา ดังนั้นปริมาณการบ้านต้องไม่มากเกินไปเด็กจะเบื่อ อีกทั้งยังไปกินเวลาที่เด็กควรได้พักผ่อนหรือมีกิจกรรมอื่นๆ ที่สำคัญ

   ใช้ทางการบริหาร ประเทศแคนาดาได้นำไปใช้ในการปฏิรูปการศึกษาระดับมัธยมศึกษาด้วยการเน้นการบ้านอย่างเป็นระบบ

   ใช้เพิ่มความรู้และฝึกทักษะเด็ก ประเทศอังกฤษส่งเสริมการบ้านโดยรัฐสนับสนุนให้โรงเรียนมีการบ้านอย่างเป็นระบบ ด้วยการจัดทำเป็นการบ้านที่พ่อแม่ลูกได้ใกล้ชิดกันในรูปหนังสือการบ้านทุกสัปดาห์ โดยให้ผู้ปกครองชักชวนเด็กทำการบ้านและชี้ให้เห็นเป็นเรื่องสนุก

   ใช้ในการสร้างการมีส่วนร่วมระหว่างเด็กปฐมวัยกับผู้ปกครอง เป็นผลงานวิจัยรูปแบบการบ้านที่ผู้ปกครองมีส่วนร่วมกับเด็ก ที่ผู้วิจัยออกแบบการบ้านหน้าเดียวสำหรับเด็กปฐมวัย ซึ่งสามารถนำไปใช้ได้ผลทั้งผู้ปกครองและเด็กเกิดการเรียนรู้ร่วมกัน